بررسی میزان انطباق الزامات گزارشگری مالی ملی با استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی در صنعت بانکداری ایران

این پژوهش به بررسی میزان انطباق الزامات گزارشگری ملی و استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی در صنعت بانکداری پرداخته است. هدف از این بررسی این است که اولاً مشخص گردد که شکاف بین استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی و الزامات گزارشگری ملی در صنعت بانکداری چقدر است؛ ثانیاً شکاف بین استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی و وضعیت فعلی بانکها در ایران مشخص گردد و ثالثاً این موضوع مورد بررسی قرار گیرد که آیا پذیرش استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی در بانک های ایران باعث افزایش الزامات گزارشگری می شود یا نه. برای این کار با بررسی ادبیات موضوع، شاخص هایی از طریق روش تحلیل محتوا استخراج و بر مبنای آن چک لیستی که منطبق با استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی بود تهیه گردید. چک لیست نهایی بر حسب 21 شاخص طبقه بندی گردید. این چک لیست در فرضیه اول با استفاده از استاندارد های حسابداری ایران و دیگر الزامات گزارشگری بانک ها شامل صورت های مالی نمونه بانک ها مصوب سازمان بورس و اوراق بهادار ایران و مقررات بانک مرکزی تکمیل گردید و سپس با استفاده از آزمون نسبت دو جمله ای در نرم افزار مینی تب این نتیجه حاصل گردید که در رابطه با موارد افشا در متن و یادداشت های توضیحی صورت تغییرات در حقوق صاحبان سهام، ارزش منصفانه، حسابداری مصون سازی و اوراق مشتقه، وثایق، ابزار های مالی، طرح ها و مزایای بازنشستگی و ریسک های عمومی بانکداری در سطح اطمینان 95 درصد فاصله معناداری بین استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی و الزامات گزارشگری مالی در ایران وجود دارد، در صورتی در خصوص 8 شاخص دیگر این فاصله قابل توجه نمی باشد. در مرحله بعدی با انتخاب بانک هایی که صورت های مالی آن ها برای سال مالی منتهی به اسفند 1390 در دسترس بود که در مجموع 15 بانک انتخاب شد و پر کردن چک لیست از طریق این صورت های مالی و آزمون نسبت دوجمله ای با استفاده از نرم افزار مینی تب این نتیجه حاصل گردید که در خصوص موارد افشا در متن و یادداشت های توضیحی صورت تغییرات در حقوق صاحبان سهام، موارد افشا در متن صورت جریانات وجه نقد، اموال و ماشین آلات و تجهیزات، دارایی های نامشهود، حسابداری ارزش منصفانه، مصون سازی و اوراق مشتقه، ذخایر و دارایی ها و بدهی های احتمالی، وثایق، ابزار های مالی، طرح ها و مزایای بازنشستگی، سود هر سهم، موارد افشا در یادداشت های توضیحی معاملات با اشخاص وابسته و ریسک های عمومی بانکداری در سطح اطمینان 95 درصد فاصله معناداری بین استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی و وضعیت فعلی گزارشگری بانک ها در ایران وجود دارد. همچنین به صورت ضمنی این نتیجه حاصل شد که در برخی از موارد بانک های ایران استاندارد های حسابداری ایران را نیز در این خصوص رعایت نکرده اند. در نهایت از طریق آزمون دوجمله ای مشخص گردید که پذیرش استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی در بانک های ایران باعث افزایش الزامات گزارشگری می شود.